Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Achtergrond: De M. Tibialis Posterior (TP) is een belangrijke spier tijdens de gang, zo behoudt hij actief de stabiliteit van het mediaal longitudinaal gewelf tijdens de midstandsfase en voorziet hij een rigide hefboom in functie van de afrol tijdens de propulsieve fase. De TP kan bij een flexibele pes planus (FPP), waarbij de achtervoet in valgus staat, minder efficiënt functioneren. In deze studie gaat men de invloed na van een orthese op de spieractiviteit van de TP gemeten via elektromyografie (EMG) bij een FPP. Methode: Voor de selectie van de studies werd gekozen voor PubMed en Web of Science als elektronische databronnen. MeSH-termen en vrije zoektermen werden gecombineerd bij het opzoeken. In totaal werden er 9 artikels geïncludeerd. De exclusiecriteria waren: geen systeemaandoeningen, geen neurologische aandoeningen, geen peesrupturen en geen kinderen. Resultaten: Een orthese met een mediaal longitudinale ondersteuning (MLO) toont een daling in de piek-activiteit van de TP in de loading response, midstandsfase en propulsieve fase. Een zool heeft ook een positieve invloed op de pijn, de plantaire druk en het dagelijks functioneren. Discussie: De geïncludeerde studies scoren goed op kwaliteit maar geen enkele studie maakte gebruik van een orthesen waarin een MLO en een achtervoetscorrectie gecombineerd wordt. Bijkomend ontbraken de orthesen aan specifieke informatie zoals; materiaal, hoogte en hardheid. Tot slot gebruikten maar 2 studies EMG om de effectiviteit van hun orthese op de TP na te gaan. Conclusie: Er is te weinig onderzoek naar de doeltreffendheid van podologische zolen met een MLO en een achtervoetscorrectie op de spieractiviteit van de TP.

Orthese --- Elektromyografie --- Breuk (geneeskunde) --- Podologie

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Probleemstelling: Kinderen die behandeld zijn voor hydrocefalie, meer bepaald door middel van een shuntplaatsing, kunnen later vaak te maken krijgen met complicaties zoals een infectie of een mechanisch probleem. Van deze complicaties zijn ouders vaak niet op de hoogte waardoor ze niet op de juiste momenten kunnen ingrijpen. De doelstelling is om aan te tonen hoe verpleegkundigen de ouders en het kind meer kunnen ondersteunen in het herkennen van complicaties nadat de hydrocefalie is behandeld. Methode: De resultaten van deze bachelorproef zijn bekomen door een systematische literatuurstudie ondersteund door wetenschappelijke artikels, boeken en websites. Resultaten: Uit de literatuurstudie is gebleken dat infectie, obstructie en overdrainage de meest voorkomende complicaties zijn na shuntplaatsing. Het is belangrijk dat ouders hierover voldoende geïnformeerd worden zodat ze op die manier adequaat kunnen reageren. Naast mondelinge voorlichting, gegeven door verpleegkundigen, kan schriftelijke voorlichting ook ondersteuning bieden. Daarom werd er binnen deze bachelorproef gekozen om een informatiefolder te ontwikkelen zodat op die manier de informatie zo vaak als nodig kan herlezen worden door ouders en andere familieleden. Conclusie: In de praktijk zijn er nog maar weinig brochures of folders aanwezig voor kinderen met hydrocefalie. Er werd een pilootversie opgemaakt van een informatiefolder met als doel om aan ouders verdere ondersteuning te geven indien er bij hun kind een ventriculo- peritoneale shunt is geplaatst.

Hydrocefalie --- Shunt (geneeskunde) --- Brochure --- Verpleegkunde

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Introductie: Diabetes mellitus (DM) is een stofwisselingsziekte die wereldwijd voorkomt en kan onderverdeeld worden in verschillende groepen. DM kan leiden tot ernstige gevolgen zoals het verliezen van het diepe gevoel en, indien niet verzorgd, kunnen leiden tot een ulcus die op haar beurt een amputatie kan te weeg brengen. Om dit te vermijden, is screening met behulp van verschillende screeningtools, noodzakelijk. Het doel van deze literatuurstudie was het nagaan van welke screeningtools er in de literatuur het meeste worden beschreven voor het evalueren van large fiber neuropathie, welke daarvan door een podoloog kunnen worden gebruikt en welke screeningtool uiteindelijk als de beste omschreven wordt. Methode: Er werden verschillende meshtermen gecombineerd voor het zoeken naar artikels in Pubmed en Cinahl. Verder werden alle artikels gecontroleerd op basis van duplicaten, titel, abstract en inhoud. Hieruit konden 12 geschikte artikels weerhouden worden. In deze artikels werden de demografische en psychometrische karakteristieken van de besproken tools beschreven. Resultaten: Er werden zeven verschillende screeningtools gevonden voor het evalueren van de diepe sensibiliteit: de stemvork, de biothesiometer, de enkelreflex, de DNE-score, de NDS-score, de Nervecheck en de vibratipTM. Daarnaast werd in de artikels die éénzelfde screeningtool beschreven de werkwijze bekeken. Discussie: De demografische en psychometrische karakteristieken werden met elkaar vergeleken waarbij de beperkingen van de artikels in deze literatuurstudie werden besproken. Verder werden de artikels aan een kwaliteitsbeoordeling onderworpen door middel van de pedroschaal. Conclusie: Uit deze literatuurstudie bleek dat de stemvork de screeningtool was die het meest werd gebruikt, aangezien hier meer artikels over werden gevonden. Uit het onderzoek werd duidelijk dat de vibratipTM de beste screeningtool was om large fiber neuropathie te evalueren.

Diabetes mellitus --- Screening (geneeskunde) --- Neuropathische voet --- Podologie

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

Introductie: De m. Gluteus medius (GM) is een spier die verantwoordelijk is voor het horizontaal houden van het bekken tijdens het stappen of andere activiteiten. Deze studie zal in vraag stellen of een disfunctionele GM een invloed zal hebben op de stand van de tibia in het frontaal vlak. Methode: Om het onderzoek te kunnen voeren heeft de studie 40 gezonde proefpersonen gerekruteerd om a.d.h.v. ganganalyses te gaan kijken of er een hoeksverandering van de tibia in het frontaal vlak aanwezig was na het vermoeien van de GM. Resultaten: Uit het onderzoek blijkt dat er geen significant verband is tussen een vermoeide GM en de stand van de tibia in het frontaal vlak zowel voor het linker (Z = -0.438, p = 0.661) als voor het rechterbeen (Z = - 0.242, p = 0,809). Verder werd er ook gekeken naar een verband tussen het dominante en niet dominante been voor vermoeiing en na vermoeiing van de GM. Voor en na de vermoeiing was er ook geen significant verschil aanwezig. Toch kon vastgesteld worden dat de varumhoek van de tibia significant groter was bij het dominante been (p = 0.001), los van het feit dat de GM invloed uitoefent op de tibia. Discussie: Om te kunnen nagaan of de tibiahoek in het frontaal vlak effectief significant veranderd bij een verzwakte GM, was het aangewezen om hoeken nauwkeuriger dan een graad te meten. Ook kon de studie niet met zekerheid bepalen of de GM nu werkelijk volledig vermoeid was. Grondiger onderzoek is nodig om te kunnen uitsluiten dat de GM een invloed zou hebben op de stand van de tibia. Conclusie: De resultaten geven aan dat er geen correlatie bestaat tussen de tibiahoek in het frontale vlak voor en na vermoeiing van de GM. Trefwoorden: verzwakking; musculus gluteus medius; tibiahoek

Vermoeidheid --- Spierstelsel --- Gluteus medius --- Breuk (geneeskunde) --- Podologie

Choose an application

• Reference Manager
• EndNote
• RefWorks (Direct export to RefWorks)

36819893

Didactics of medicine --- History of human medicine --- Geschiedenis (geneeskunde) --- Geschiedenis --- Geneeskunde --- Techniek (wetenschap) --- Atlas --- Museum